วันที่ฉันป่วย: ข้าพเจ้าทดลองความจริง

วันนี้ลาป่วยต่ออีกหนึ่งวัน เพราะมีอาการเจ็บคอ + ปวดหัว มึนๆเพลียๆ สะโหลสะเหลพิกล เราตั้งใจว่าจะไม่กินยาแต่จะลองใช้สูตรธรรมชาติบำบัดรักษาดู ด้วยการอดอาหารและนอนพัก (จิบน้ำเปล่าได้) ให้ร่างกายเยียวยาตัวเอง โดยไม่แทรกแซงมากนัก ที่พอจะทำได้(แทรกแซง)คือ กลั้วคอด้วยน้ำอุ่นผสมเกลือและมะนาว (หาน้ำอุ่นไม่ได้ก็เอาน้ำธรรมดานี่แหละ) แล้ิวก็นอนพักยาวเลย

จริงๆแล้วเมื่อวานมีไข้ด้วย แต่เมื่อคืนแอบเอาน้ำราดหัว เพราะไม่งั้นจะปวดหัวมากนอนไม่หลับเลย ปรากฎว่าไข้หายเป็นปลิดทิ้ง ช่วยให้หลับได้สบายขึ้นเยอะ แต่อันนี้ก็ผิดสูตร เพราะจริงๆแล้วธรรมชาติบำบัดถือว่าการมีไข้เป็นของดี เป็นการขับพิษขั้นสุดยอดของร่างกาย ยิ่งไข้สูงยิ่งดี เพราะแปลว่ากระบวนการขับพิษได้ทำหน้าที่ของมันเต็มที่ พอไข้ลดเองตามธรรมชาติ จะรู้สึกตัวเบาสบายสดชื่นมากๆ อย่างที่ไม่เคยเป็นมากก่อน เป็นความรู้สึกสดชื่นภายใน ที่ยาลดไข้ขนานไหนก็สร้างให้ไม่ได้ (เคยใจแข็งอดทนทำได้หนหนึ่ง ก็พบว่าเออ ร่างกายนี่มันอัศจรรย์จริงๆแฮะ)

แต่ว่าช่วงไข้ขึ้นมันก็จะทรมานมาก ประหนึ่งลมปราณแตกซ่าน ธาตุไฟเข้าแทรก (สำนวนบู๊ลิ้ม) ร่ายกายอยู่นอกเหนืออำนาจการควบคุม เป็นช่วงพิจารณาธรรมะที่ดีมาก เพราะจะเห็นได้ว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ของเรา มันคือก้อนธาตุและกองทุกข์แท้ๆ แต่เราก็พิจารณาได้ไม่นาน เพราะอินทรีย์ยังอ่อนอยู่ ก็เลยตัดสินใจใช้ทางลัด เอาน้ำราดหัวดีกว่า ไข้ลดอย่างฉับพลัน กระบวนการมันก็เลยดำเนินไปไม่ถึงจุดสิ้นสุดของมัน

วันนี้ก็เลยยังมึนๆเพลียๆอยู่เลย กำลังรอดูอยู่ว่าไข้จะขึ้นอีกหรือเปล่า หรือว่าจะทรงๆอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ --- นึกถึงหนังสือข้าพเจ้าทดลองความจริงของคานธี แหม...ตอนนี้เราก็ขอแอบอ้างว่า เราก็กำลังทดลองความจริงของร่างกาย และสภาวะธรรมแห่งความไม่เที่ยงด้วยเหมือนกัน ฮะๆ

ตะกี้พี่นุชโทรมา บอกว่าเย็นนี้ถ้าไม่ติดธุระอะไรจะมาเยี่ยมพร้อมน้ำมะพร้าวหนึ่งลูก โห...ซาบซึ้งๆพี่นุชรู้ได้ไง ว่าเรากำลังคิดถึงน้ำผลไม้ และตามสูตรธรรมชาติบำบัดนั้น น้ำมะพร้าวเป็นสุดยอดของน้ำผลไม้ที่ช่วยในการฟื้นฟูกำลังเลยเชียว (แต่ถ้าไข้ยังไม่หายก็ยังไม่ควรกิน) ขอบคุณพี่นุชมากๆเลยนะคะ

อ้อเมื่อคืนพี่เล็กก็โทรมาถามด้วยความเป็นห่วง ขอขอบคุณพี่เล็กมากๆด้วยอีกคน เมื่อเช้าน้องหนิงก็โทรมาอวยพรให้หายเร็วๆ พร้อมกับบอกว่าจะช่วยจัดการเรื่องจดหมายให้ และน้องพรก็ส่ง message มาบอกให้หายเร็วๆด้วย ซาบซึ้งๆ ขอขอบคุณเพื่อนๆ ทุกๆคนมากๆเลย จะพยายามรักษาตัวให้หายไวๆ จะได้กลับไปทำงานด้วยกันอีก

ขนาดป่วยๆอย่างนี้ยังไม่วาย หาเรื่องมาอัพบล็อกจนได้ คนเราไม่เจียมตัวเสียบ้างเรย...นิ